“Net als cinema is vriendschap een sculptuur in de tijd”, stelt Cao Guimarães. De mensen met wie de Braziliaanse kunstenaar en filmmaker decennialange relaties onderhoudt, hebben net als hij hun leven gewijd aan de kunsten, waardoor cinema en vriendschap ook nog eens in elkaar overlopen. Dat merkt hij als hij met zijn vaste cameraman een drie dagen en drie nachten durende roadtrip onderneemt van Belo Horizonte naar Montevideo. Maar de gelijkschakeling van kunst en leven komt nog sterker tot uiting als de coronapandemie fysieke ontmoetingen onmogelijk maakt en alle contact kunstmatig via beeldschermen verloopt.
Friendship is een mozaïek van huiselijke momenten die de creatieve humuslaag vormen van Guimarães’ werk. Ze zijn vastgelegd in verschillende formats, van Super8 en 35mm-film tot K7-tapes en oude antwoordapparaten. Deze audiovisuele droedels zijn soms poëtisch en dan weer melig, afwisselend diepzinnig, melancholisch en ongeremd blij. Ze zijn bovenal een viering van het samen optrekken en ouder worden.
Stills
