Mansour Obeid vloog 42 jaar geleden met vrienden van Libanon naar Brussel, om daar in een auto te stappen en over land de reis terug te maken. Nu nodigt zijn dochter, filmmaker Angie Obeid, hem uit om diezelfde trip met haar nog eens over te doen. Ze hebben nog nooit samen gereisd.
Ze rijden langs een muur vol kogelgaten in Bosnië, elders dwaalt de geest van het communisme nog rond en Beiroet maakt veel emoties los. Deze hoogst persoonlijke onderneming voert niet alleen langs oude en nieuwe grenzen in een veranderde wereld – de route door Syrië is niet meer mogelijk – maar ook door de tijd en hun eigen leven. Er zijn herinneringen, serieuze en vrolijke momenten, en twee liftende meiden reizen een stukje mee.
In de auto of samen op een bankje komen hun verschillende visies op religie, huwelijk en het leven naar voren. Terwijl Angie zich in Brussel heeft gevestigd, is voormalig cultuurjournalist Mansour ondanks oorlog en chaos in zijn dierbare Libanon gebleven. Maar we zien hun band weer groeien in dit openhartige vader-dochterproject.
