Voordat Shirley Clarke zich als een van de weinige vrouwen aansloot bij de New American Cinema was ze een begaafd danser en choreograaf. Uit die ervaring putte ze voor haar korte films die de ‘dans van het leven’ vieren. A Moment in Love (1956) is een elegante pas de deux van twee jonge geliefden die door de wilde natuur dansen. Ze dartelen langs rotsen, velden en meren, zelfs dwars door wolken heen. Met hun sierlijke bewegingen tonen ze hun liefde, twijfel en angst. In de weerspiegeling van het water vloeien ze samen, maar zien we ook de eerste rimpelingen in hun romantische affaire ontstaan.
Tegelijk met hun stemming verandert het omringende landschap mee, van de idyllische natuur tot een verlaten stad vol ruïnes. Met behulp van achtergrondprojectie, kleureffecten en andere visuele innovaties laat Clarke zien dat ze op vele niveaus kon experimenteren. De camera manipuleert hun bewegingen zodanig dat de dansers tussen de wolken lijken te zweven, in eindeloze en zelfs bovennatuurlijke gelukzaligheid. Zoals Clarke uitlegt: “Ik maakte een choreografie van zowel de camera als de dansers in het kader.” Een lyrische, ontroerende dansfilm.
