In de zomer van 1982 viel het Israëlische leger Zuid-Libanon binnen en rukte op tot West-Beiroet, waar zich ook de grote verzameling foto’s, films en documenten bevond die sinds 1965 door het Palestijns Research Centrum was samengebracht. Het archief werd als oorlogsbuit meegenomen.
Met deze geschiedenis als uitgangspunt construeert Kamal Aljafari een gerevitaliseerd Palestijns visueel geheugen, een soort tegen-archief dat hij de “camera van de onteigenden” noemt. A Fidai Film is een mengeling van found footage en experimentele cinema. Delen van het beeld zijn uitgeknipt, of vervangen door materiaal uit de achtergrond. Titelteksten zijn met rode vlekken uitgekrast.
De film bevat een schat aan bewegend beeld over het Palestijnse leven voor en na de Nakba, voorzien van een geluidsband door Simon Fisher Turner en teksten van onder meer schrijver Gassan Kanafani. Geschiedenis en kunst, verlangen en verdriet, verzet en sabotage komen samen in iedere montage en in ieder beeld.
Stills
