Quirino (76 jaar) woont al zijn hele leven in het Kaapverdiaanse spookdorp Ribeira Funda, dat veertig jaar geleden is verlaten. In 1983 werd een man hier dodelijk getroffen door een rots die na hevige regenval loskwam. Sindsdien heeft iedereen het dorp verruild voor het nabijgelegen Estância de Brás. Behalve Quirino.
In deze spectaculaire diepe vallei, tussen de zee en de machtige bergen, brengt hij zijn dagen alleen door, in gezelschap van een kip en een radio, zijn levenslijn met de rest van de wereld. Langs deze rotskust, majestueus in beeld gebracht, overdenkt hij zijn eigen leven en het bestaan op aarde in het algemeen – hoe kort je hier eigenlijk maar bent, zonder je bestemming te kennen.
Het leven op Kaapverdië is erg zwaar en biedt geen enkele stabiliteit, als een boot zonder kiel, vertelt hij in dit aandachtige, melancholieke portret. Quirino voelt dat hij steeds strammer en vergeetachtiger wordt, en staat voor een dilemma: moet hij de enige plek die hij ooit heeft gekend verlaten of daar tot het eind van zijn leven blijven?