Enkele maanden voor zijn dood reflecteert de gevierde Syrische toneelschrijver Saadallah Wannous op de Palestijnse kwestie en de strijd tussen Israël en de Arabische wereld. Wannous maakte verschillende politiek getinte toneelstukken over de relatie tussen het individu, de maatschappij en de autoriteiten.
In gesprek met zijn vriend en filmmaker Omar Amiralay kijkt hij terug op het conflict in het Midden-Oosten en hoe een generatie van intellectuelen erdoor is beïnvloed.
Wannous staat stil bij een aantal impactvolle gebeurtenissen sinds de oprichting van de staat Israël. Dit geeft de kijker de nodige context bij dit hoogst ingewikkelde conflict, terwijl Wannous reflecteert op de gevoelens die ze bij hem opriepen: teleurstelling in falende overheden, beklemming door gebrek aan medelijden, het gevoel de mens in de ander niet te mogen zien.
Aan het eind van zijn leven is voor vals optimisme geen plaats. Wannous deelt zijn poëtische overpeinzingen zeer zorgvuldig, waardoor je niet anders kan dan aandachtig luisteren naar zijn vaarwel aan een generatie voor wie de politieke identiteit louter gestoeld is op conflict en desillusie.
Stills
