Zes jaar lang volgt regisseur Li Ma een groep petitioners in Beijing: Chinese burgers die vinden dat ze benadeeld zijn door de lokale autoriteiten en in de hoofdstad gerechtigheid zoeken. Ze wonen in sloppenwijken, zijn met vermoedelijk tienduizenden en worden op allerlei manieren tegengewerkt. Hun gammele nederzettingen worden afgebroken, ze worden weggestuurd, opgepakt of in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen.
Hun zaken lopen uiteen. Een stuk land is afgepakt, een operatie misgegaan. Vaak draait het om geld, soms om leven en dood. De behoefte aan genoegdoening drijft hen om eindeloos te procederen, soms wel 33 jaar. Wat houdt deze mensen, ver van huis en levend als tweederangsburgers, op de been? Vraag het ze en er komen diepe persoonlijke motivaties of banale redenen, met altijd ergens een sprankje hoop. Er zal toch wel één ambtenaar zijn of nog komen die het goede doet?
Omdat het verboden is over dit onderwerp een film te maken, gebruikte Li Ma slechts een kleine dv-camera. Het ontbreken van kleur, de duur van de film – bijna vier uur – en de vasthoudendheid van de maker brengen de benarde toestand van de hoofdpersonen aangrijpend dichtbij.
Stills
