De opening is al meer dan onheilspellend. In een spookachtige nevel arriveren de vleeswagens bij het luisterrijke restaurant Le Hollandais. Blaffende honden vallen aan op de restanten. Ritmische klanken, door Greenaways vaste componist Michael Nyman, versterken de dreiging.
Dan is er de Dief (een overdonderende Michael Gambon), de vulgaire onderwereldkoning die hier dagelijks dineert om zijn status te bevestigen. Een onbehouwen blaaskaak die niet rust voor hij iedereen vernederd heeft. Alleen zijn echtgenote (Helen Mirren, als ironisch contrast) en een eenvoudige boekverkoper wagen het zijn dictatuur te trotseren.
Duivelskunstenaar Greenaway, geïnspireerd door het Engelse renaissancetheater, imponeert met deze allegorische satire over een door wansmaak en vraatzucht (kannibalisme niet uitgesloten) gedomineerde samenleving. Schransen, seks, bloed en wraak nemen de overhand in deze uitdagende tragedie, waarin schoonheid en stille krachten het opnemen tegen decadentie en wreedheid. Speciale vermelding verdienen Ben van Os en Jan Roelofs voor hun productie-ontwerp van dit filmische theater, met klassieke toetsen (waaronder een wandschildering naar Frans Hals) en eigentijds expressionisme.
Stills
