In Cuba moeten kunstenaars zich laten erkennen door een staatsinstituut dat erop toeziet dat hun werk past in de politieke visie van de regering. Onafhankelijk kunstenaar zijn betekent: geen inkomen, geen rechten, maar wel allerlei vormen van toezicht en intimidatie.
Als de onafhankelijke filmmaker Miguel Coyula in 2011 acteur Lynn Cruz cast in zijn nieuwe dystopische speelfilm Corazón azul, is dat het begin van een professionele en romantische relatie. Het is ook de start van deze documentaire, die een reeks onrustbarende aanvaringen belicht die de kunstenaars sindsdien hadden met een scala aan organisaties en individuen – op Kafkaiaanse wijze besluipt de beklemming hen van alle kanten. Zelfs vanuit de critici van het regime, die hen in het buitenland met identiek dogmatisme tegemoet treden.
In tien elliptische hoofdstukken vertelt Chronicles of the Absurd dit verhaal bijna volledig in geluidsopnamen, vaak in het geheim gemaakt. De letterlijke transcripten, weergegeven in grafische tekst die de dynamiek van de gesprekken benadrukt, worden gekoppeld aan pasfoto’s, logo’s, filmposters en schilderijen van de Cubaanse kunstenaar Antonia Eiriz. De sobere vorm weerspiegelt de ontberingen van Cubaanse filmmakers, van wie de vrijheid van meningsuiting dagelijks wordt geschonden door een despotisch systeem.
Stills
