Agadez in Niger was lange tijd het startpunt voor mensensmokkelaars om migranten door de woestijn naar Libië te brengen. Onder druk van Europa probeert de regering van Niger de smokkel tegen te gaan, maar voor de lokale economie zijn er weinig alternatieven. Wie stopt met de mensensmokkel, komt meestal in de goudwinning terecht. Het is zwaar en gevaarlijk werk, en slechts weinigen worden er rijk van.
Voormalig mensensmokkelaar Ibrahim vervoert nu voorraden naar de gouddelvers in de woestijn. De zakken met verpulverde stenen nemen hij en zijn zoon Abdousalam weer mee terug in hun Toyota pick-up. Ze kennen de woestijn en kunnen de meest extreme omstandigheden doorstaan, maar peinzen er niet over om actief deel te nemen aan de mijnbouw. “Zodra er goud gevonden wordt, verandert het de mensen. Er is geen vriendschap meer, het is ieder voor zich.”
Ondertussen registreert de camera van Karim Sayad een truck vol vluchtelingen, want de smokkel gaat door. Maar hij filmt ook de schoonheid van de woestijn en de weerbaarheid van zijn bewoners. Net als het bonenplantje dat door een van de mijnwerkers wordt gekoesterd, weten zij in deze grillige en vijandige omgeving te overleven.
Stills
