“Ik ben Pauli. We kennen elkaar al ruim twintig jaar. Je bent met me getrouwd”, zegt Paulina Urrutia als ze ’s ochtends haar echtgenoot Augusto Góngora wekt. Ooit was hij een bekende tv-journalist in Chili. In de jaren zeventig en tachtig legde hij clandestien op video getuigenissen vast over mensenrechtenschendingen onder dictator Pinochet. Ter herinnering.
Inmiddels lijdt Góngora al enige jaren aan alzheimer en moet zijn vrouw, een in Chili beroemde actrice en ex-minister van Cultuur, hem elke dag opnieuw herinneren aan wie hij was en is, aan wie zíj is en waarom ze bij elkaar zijn. Dat doet ze niet aflatend met ongekende toewijding en vindingrijkheid.
Aan de hand van archiefbeelden, homevideo’s en de sobere registraties van de regisseur (of van Paulina zelf, bijvoorbeeld in coronatijd) schetst Maite Alberdi (The Mole Agent) een teder en onvergetelijk portret van een nationaal en persoonlijk verleden, een grote liefde en een ziekte die van kwaad tot erger wordt. Winnaar van de grote juryprijs in de World Cinema Documentary Competition op Sundance.
Stills
