Op 4 oktober 2012 krijgt een glunderende Rüzgar Erkoçlar zijn eerste testosteroninjectie. Een belangrijke stap in zijn geslachtsbevestiging is gezet. Had hij toen kunnen vermoeden hoe loodzwaar dat traject zou zijn? Dat het traditionele Turkije hem tot voorpaginanieuws zou maken omdat hij een bekende actrice was? Dat er vijandige tirades op social media zouden circuleren en zijn familie de rioolpers van zich af zou moeten houden? Dat hij genadeloos veroordeeld zou worden voor het verlangen de man te worden die hij altijd al was?
Misschien wel, want hoe homo- en transfoob Turkije is, daarover laat deze film geen twijfel bestaan. Voor Rüzgar is de kroon op zijn transitie het inruilen van zijn roze identiteitskaart voor een blauwe. Het hele proces, een pad geplaveid met frustratie, vernedering en eindeloos wachten, is vastgelegd in homemovie-achtige observaties en zelfbewuste telefoonvideo’s.
