Op bezoek bij haar ouders trekt Hongmiao een stapeltje 100-yuanbiljetten uit haar portemonnee. Haar vader is ziek en ze wil graag helpen. Haar ouders vragen Hongmiao om toch zelf wat geld te houden voor in Beijing, de grote stad waar ze werkt en woont, en prijzen haar om haar moed en intelligentie. Wat de familie niet weet – of wel, dat laat de film in het midden – is dat Hongmiao sekswerker is.
Wheat Harvest schetst een complex beeld van Hongmiao en belicht de ondergrondse, want in China illegale economie van sekswerk. Door de lens van filmmaker Tong Xu worden het rauwe en het alledaagse één. In de ene scène zien we Hongmiao televisiekijken in haar kleine eenkamerhuurwoning. In een andere zit ze in de donkere benauwde ruimte van het bordeel te luisteren naar een collega die klaagt over de klant van de avond ervoor.
Hongmiao lacht net zo veel als ze vloekt, en zingt net zo vaak als ze rookt. Tijdens de graanoogst in het najaar bezoekt ze het ouderlijk huis opnieuw en helpt haar familie, zowel fysiek als financieel. Migrant, sekswerker en dochter – Hongmiao is het allemaal.
