In Juneco, een Vlaams verblijf voor alleenstaande minderjarige vreemdelingen, woont een groep gevluchte jongeren uit landen als Afghanistan, Sri Lanka en Eritrea. Ze verblijven er tot hun achttiende levensjaar. Diegenen die asiel in België krijgen, zoeken naar een eigen woning. Uitgeprocedeerde jongeren wacht een onzeker lot in een land waar ze niet langer welkom zijn.
Filmmaker Louisiana Mees-Fongang verbleef maandenlang in het kleinschalige tehuis, waar een breekbaar evenwicht heerst tussen de betrokken begeleiding en de bewoners, die al zoveel meemaakten. Door haar lens vangt zij de levensverhalen van de minderjarigen. Soms is ze aanwezig bij gezellige, chaotische groepsactiviteiten, een andere keer bij verstilde momenten tussen twee meiden of bij jongeren die zich proberen terug te trekken uit de onwillekeurig gespannen groepsdynamiek.
Juneco lijkt een complexe tussenfase voor deze tieners. Enerzijds is het een huis vol hoop en warmte, anderzijds is er onzekerheid en angst voor de toekomst. Stillevens van rozen in de tuin zorgen voor visuele rustpunten in deze aanstekelijke en hoopvolle, maar ook schrijnende film over het vinden van een thuis.
Stills
