In het Chinese boerendorp Wenlou is bijna zestig procent van de bevolking hiv-positief. Dat is de hoge prijs die nu wordt betaald voor de handel in bloed, waarmee de straatarme bewoners van het Chinese platteland in de jaren negentig een armetierig beetje geld probeerden te verdienen.
De familie van Shengyi Ma wordt bijna een jaar lang gefilmd, vanaf de zomer van 2001, de periode waarin de ziekte aids zich openbaarde bij moeder Leimei. Shengyi verzorgt zijn vrouw en zijn drie kinderen, van wie de jongste twee ook met hiv zijn besmet. Ondersteund door een bespottelijk magere overheidstoelage probeert hij ondertussen wanhopig de eindjes aan elkaar te knopen.
De film is opgedeeld in seizoenen, die net zo meedogenloos zijn als de omstandigheden waaronder de familie leeft. Wanneer de druilerige herfst en de eindeloze winter dan toch ten einde komen, brengt de lente nieuwe hoop. Een zwijgende registratie van het dagelijkse bestaan wordt afgewisseld met droefstemmende monologen van Shengyi Ma en ontroerende mini-interviews met de kinderen.
