In dit beeldessay duikt de maker aan de hand van egodocumenten in het avontuurlijke, relatief korte leven van haar opa Joaquim da Costa Ribeiro, een pionier in de experimentele natuurkunde in Brazilië halverwege de vorige eeuw. Hij ontdekte het fenomeen van de thermodiëlektrica: ‘iets dat met de bliksem te maken heeft’, zoals aan zijn kleindochter kinderlijk werd uitgelegd.
Thermodielectric is opgebouwd uit zowel publiek als persoonlijk archiefmateriaal. Wat wat is, is niet altijd direct helder, waarmee een dromerige en poëtische sfeer wordt gecreëerd. De schoonheid, het experiment en de nieuwsgierigheid die eigen zijn aan natuurkunde worden metaforen voor relaties in het algemeen.
Als vanzelf wordt de film een onderzoek naar de relatie tussen haar opa en haar vader, een van zijn negen kinderen. En uiteindelijk een verhaal over liefde en verlies, en begrijpen wat dat betekent. Een film waarvan de kracht in het denkwerk ligt, die talrijke elementen aan elkaar knoopt en de kijker uitdaagt om voorbij het letterlijke te denken.
Stills
