Victoria Verseau ontmoette Meril in 2012 in een hotel in Thailand, waar ze in de periode voor en na hun genderbevestigende operatie samen verbleven. Jaren later keert ze terug naar de hotelkamer die ze deelden. Inmiddels is Meril door suïcide om het leven gekomen. Samen met Athena en Aamina, die hun eigen transitie doorgaan, reflecteert ze in en rond dit hotel op kwesties als vrouwelijkheid, verlies en de dood.
Op een open wijze verkent Verseau hoe het is om een trans vrouw te zijn. Ze deelt intieme momenten van twijfel en onzekerheid, en toont beelden van de harde realiteit van genderbevestigende operaties. De afwezigheid van Meril blijft ondertussen voelbaar. Zo is de film zowel een ode aan hun vriendschap als een pleidooi om door te gaan.
In de losse vorm vloeien heden, verleden en toekomst in elkaar over, als bij het ophalen van herinneringen. Dagboekbeelden voor en na de operatie, homevideo’s uit Verseaus jeugd, heropvoeringen van haar vriendschap met Meril en interviews smelten samen in een film die zelf constant in transitie is.
Stills
