32 jaar na het einde van de Mozambikaanse burgeroorlog, waarbij één miljoen mensen om het leven kwamen, hangt de geur van terreur nog altijd in de lucht. Als kind werd Inadelso Cossa afgeschermd van de wrede realiteit. Nu bezoekt hij samen met zijn geluidsman Moises het dorp uit zijn jeugd, in een zintuiglijke zoektocht naar de spoken uit het verleden.
Gesprekken met dorpelingen – onder wie zijn grootmoeder met dementie en een voormalige rebel die drinkt om te vergeten – wisselen af met shots van tussen de bladeren uitgestrooide familiefoto’s of een lege stoel.
In een persoonlijke voice-over reflecteert Cossa op het verleden, hoe dat naklinkt in het heden en een schaduw over de toekomst werpt. De herinneringen waar hij op stuit zijn soms vervaagd, gefictionaliseerd of verdraaid, en vooral in het donker van de nacht lijken verleden en heden met elkaar te versmelten.
In die droomachtige sfeer creëert Cossa, die het bloedige verleden van zijn land eerder opriep in A Memory in Three Acts (2016), ditmaal een indringende, poëtische ode aan een volk dat getekend is door collectief trauma.
Stills
