Spiritual Voices
Alexander Sokoerov verbleef eind 1994 enkele maanden bij een regiment van het Russische leger, dat destijds de Tadzjieks-Afghaanse grens bewaakte tegen oprukkende Taliban-troepen. Het resulteerde in dit ruim vijf uur durende vijfluik, dat een evocatief beeld geeft van het soldatenleven in een desolate omgeving.
De politiek-militaire situatie blijft onscherp: de vijand is nooit ver weg, maar krijgt geen gezicht. Wel registreert de camera de patrouille-eenheden temidden van het rotsachtige gebergte, het stof en het vuil. De dagelijkse routine bestaat uit militaire formaliteiten en huishoudelijke handelingen: de bereiding van sobere maaltijden, het onschadelijk maken van een mijn. Als de soldaten gewapend in actie komen, blijft de camera achter en registreert de microfoon op veilige afstand de geluiden.
Esthetische uitdrukkingskracht staat centraal in lang aangehouden landschapsopnamen en een geluidsband die haarscherpe omgevingsgeluiden mengt met klassieke muziek. Met onthechte blik legt Sokoerov het mengsel van angst en verveling vast die het soldatenbestaan domineert, wat dit oorlogsdagboek een transcendente kwaliteit verleent.