De fascinaties van filmmaker Peter Greenaway, wiens motto ‘art is life and life is art’ is, laten zich uitstekend vangen in een alfabet, een vorm die encyclopedist Greenaway op het lijf geschreven is. In intieme gesprekken met zijn scherpzinnige zestienjarige dochter Zoë komen ze tot de kern van Greenaway.
Te beginnen met de A, die staat voor Amsterdam, maar, zo suggereert Zoë, zou die letter niet ook kunnen staan voor autisme? Greenaways tomeloze creativiteit, ongebreidelde woordenstroom en verzameldrang doen daar sterk aan denken, en hij draagt het label naar eigen zeggen met trots. In hun speelse gesprekken worden pijnpunten niet vermeden. Zo heeft Greenaway twee andere kinderen al jaren niet meer gezien. En later vraagt Zoë hem, terwijl ze in tranen is door liefdesverdriet, of hij alsjeblieft eens wil stoppen met praten alsof hij een commentator is.
Zoë weet met haar spontane vragen diep door te dringen tot Greenaway. Zo kon zijn vrouw, multimediakunstenaar Saskia Boddeke, niet alleen een eigenzinnig portret van de kunstenaar maken maar ook van de vader Greenaway in zijn gevecht met de tijd.
Stills
