Vijf jaar oud was Bassam Mortada toen hij zijn vader voor het eerst bezocht in de beruchte Abo Zaabal-gevangenis. Met de politie-inval thuis nog vers in het geheugen overheerste onbegrip, dat in de jaren daarna omsloeg in verwijt.
Bassam werd grootgebracht door zijn moeder Fardous, zelf een socialistisch activist. Als alleenstaande ouder heeft zijn zij het zwaar. En als haar man eindelijk terugkeert uit gevangenschap, lijkt hij een ander persoon. Hij vertrekt naar Wenen en zij blijft voor een tweede keer achter – verbitterd dit keer. Bassam raakt vervreemd van beide ouders, zijn eigen trauma en verwarring drukt hij weg.
In deze documentaire filmt hij zijn pogingen om de relatie met zijn ouders te herstellen door te reconstrueren hoe het politiek activisme van zijn ouders hun relatie en gezin gevormd heeft. Aan de hand van gesprekken met beide ouders en hun vrienden, de cassettebandjes die zijn vader vanuit Wenen stuurde, een theatrale monoloog van zijn vaders boezemvriend, krantenarchieven en found footage laat hij de impact zien van de ‘grote’ geschiedenis van Egypte op de ‘kleine’ geschiedenis van zijn familie.
Stills
