Flying Anne

Wie de elfjarige Anne ziet fietsen, over hekken ziet klimmen of op een trampoline ziet springen, ziet een vrolijke meid. Toch zit ze ergens mee. Anne heeft het syndroom van Gilles de la Tourette. Zo móet ze vaak rondjes draaien – altijd naar rechts. Of móet ze opeens overal aan likken. Tijdens het boodschappen doen kan dat een tomaat zijn, maar ook de kassa, of een statiegeldfles.

Anne schaamt zich daar wel eens voor. Ze wil leren hoe ze moet uitleggen wat er met haar aan de hand is en probeert haar tics soms wel een hele schooldag in te houden. Langer is te moeilijk: “Net als onder water moet je na een tijdje toch ademen, zo voelt dat.” Naast haar tics is Anne ook emotioneler dan naar leeftijdgenootjes: “Als ik boos word, word ik drie keer zo boos als jullie.”

Ondanks haar probleem doet Anne er alles aan om toch zo plezierig mogelijk door het leven te gaan. Ze speelt graag met haar vriendinnen en beste vriend, die ze niets meer over haar tics uit hoeft te leggen. “Die zien het niet eens meer.” Deze film, oorspronkelijk uit 2010, wordt vertoond als Klassieker tijdens IDFA Junior (NL gesproken).