Na naam te hebben gemaakt als speels en humorvol avant-gardekunstenaar – met een carrière van een halve eeuw en meer dan zestig films, videowerken en installaties – geeft John Smith in deze autobiografische overpeinzing toe dat het hebben van de meest doorsnee Engelse naam die je maar kan verzinnen “bijna dagelijks mijn gevoel van individualiteit en eigenwaarde ondermijnt”. Zoek online op ‘John Smith’ en ‘film’ en je belandt bij Captain John Smith van Disney’s Pocahontas, verzucht hij, niet bij hem.
Met charmante stem en droge humor meandert Smith van gedachtes over zijn naam naar zijn vergankelijkheid en nalatenschap als kunstenaar. Tegelijkertijd verschijnen teksten in beeld die zijn overpeinzingen aan andere preoccupaties koppelen, zoals de wanhopige staat van de wereld.
Ook onverwachte geluiden en verrassende associaties getuigen van zijn “eigenzinnige esprit and formele vindingrijkheid” – net als de vraag, die in beeld verschijnt, of dit werk dat laatste inderdaad nog wel heeft. Een stream of (self-)consciousness in beeld en geluid van een maker die altijd blij is als iemand hem vraagt of hij misschien “dé John Smith” is.
Stills
