Het is 2024, of – tijd doet er niet zo toe – 2529: een octopus als verteller, oude dijken die de contouren vormen van waar ooit land was. Drift koppelt de zeespiegelstijging en klimaatcrisis aan de opkomst van AI in een generatieve audio-ervaring, een podcast die geen podcast is.
De verhaalwereld combineert verbeelding met feitelijke bronnen, zoals realtimeweersvoorspellingen van het KNMI en het klimaatrapport van het IPCC. In de verre toekomst heeft de samenleving harde lessen geleerd van milieuverwaarlozing. Vervuiling en een hogere zeespiegel: Nederland, zoals het ooit was, bestaat niet meer. De wateren zijn inmiddels door AI geïnjecteerd. Een techno-vloeibare omgeving dient als levende opslagplaats van kennis, waarbij oude wijsheid wordt samengevoegd met futuristische inzichten.
Tempo en ritme van het verhaal zijn afgestemd op de maancyclus en de getijden, om af te stappen van de rigide mechanische klok die het menselijke leven dicteert. Terug naar hoe Moeder Aarde het heeft bedoeld. Samen creëren technologie en natuur een nieuwe werkelijkheid, waarin de luisteraar al drijvend kan ronddwalen.
