In deze korte documentaire onderzoekt Cubaans filmmaker Sara Gómez de historie van de Cubaanse bateyes, simpele nederzettingen rondom suikerrietmolens en -plantages waar de arbeiders woonden. Beelden van (de overblijfselen) van bateyes worden afgewisseld met interviews met oud-arbeiders. Hun getuigenissen, die een beeld schetsen van het dagelijks leven op de plantages, geven blijk van een rijke orale traditie.
Ook de dichter Pablo Armando Hernandez, zelf opgegroeid in een batey, komt aan het woord. In zijn verhaal merkt hij onder andere de parallel op tussen de woonomstandigheden van arbeiders op Cubaanse plantages en Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten, groepen die beide grotendeels afstammen van tot slaaf gemaakte Afrikanen.
De bateyes ademt de revolutionaire en socialistische idealen van Gómez. De documentaire draait, zo maakt ze al snel duidelijk, niet om háár definitie of perspectief, maar om de gevoelswereld en cultuur van de suikerrietsnijders. Het zijn dan ook hun woorden, verhalen en poëtische mythes die de leidraad vormen van deze vaak vergeten film.
De bateyes is door Vulnerable Media Lab digitaal gerestaureerd als onderdeel van het Sara Gómez Project.
Stills
