Het leven van een dromedaris gaat niet over rozen. Urenlang loopt de hoofdrolspeler van de film rondjes in een benauwde, donkere sesammolen. Wanneer hij in zijn pauze eindelijk zijn lange nek te rusten kan leggen, hobbelen de geiten en kippen van zijn baas speels, maar niet minder irritant, over zijn vermoeide lijf. Dat doet dromen van een ander leven.
Regisseur Ibrahim Shaddad studeerde in 1964 af aan de Duitse filmacademie in Potsdam. Dictatuur in zijn geboorteland Soedan beperkte de artistieke vrijheid, waardoor er van een filmcultuur jarenlang nauwelijks sprake kon zijn. Samen met anderen richtte hij later de Sudanese Film Group op, die de cinema in hun thuisland nieuw leven inblies met humor en activisme.
Wie dat wil kan een parallel zien tussen het gevoelsleven van de dromedaris in gevangenschap, dromend van de vrijheid, en dat van de gecensureerde filmmakers. Met een spel van licht en geluid maakt Shaddad de terging van het majestueuze dier treffend invoelbaar. Tegelijk wordt ook hier de humor niet geschuwd.
Stills
