In drie akten verkent deze tegelijk encyclopedische en essayistische film achtereenvolgens dieren, planten en mineralen. In het eerste, rond archiefbeelden opgebouwde deel analyseren wetenschappers het vastleggen en categoriseren van dieren en hun gedrag, maar ook het verzorgen van en experimenteren op dieren, als verschillende vormen van toe-eigening. Als een methode om een hiërarchie te bepalen waarin de mens bovenaan staat.
Vervolgens kantelt en verschuift de film in de volgende akten dat antropocentrische wereldbeeld. Het tweede, poëtisch observerende deel, dat is gedraaid in de botanische tuin van Padua in Italië, betoogt dat planten de mens in vrijwel elk opzicht overtreffen en overschaduwen. De derde akte, die opnieuw een eigen toon en documentaire aanpak kent, reflecteert op de rol die stenen spelen in oorlog en vernietiging, maar ook in herdenking.
Deze ambitieuze film beschouwt dieren, planten en mineralen niet als elementen uit een wereld ‘om ons heen’. Binnen de formalistische structuur ontstaat een web van dwarsverbanden waarvan de mens nu eens niet het alwetende centrum is.
Stills
