Sarah Maldoror (1929-2020) wordt wel de moeder van de pan-Afrikaanse cinema genoemd. Kind van een Guadeloupese vader en een Franse moeder, stelde ze haar leven in dienst van de antikoloniale strijd – eerst als theatermaker, vanaf eind jaren zestig als filmmaker.
Haar korte debuutfilm Monangambééé (1968) bevat in een notendop Maldorors artistieke en politieke visie: geen militant pamflettisme, maar een diep-menselijke en lyrische verbeelding van koloniale ongelijkheid en onrechtvaardigheid. Naar het verhaal ‘O fato completo de Lucas Matesso’ (1962) van José Luandino Vieira toont de film hoe een door de Portugese bezetter gearresteerde Angolese activist slachtoffer wordt van een absurd taalmisverstand.
De man wordt opgesloten en onder het portret van de Portugese dictator António de Oliveira Salazar gemarteld. Maldoror toont niet de marteling, maar de wanhoopsuitingen van de gevangene erna. Ze ogen als een moderne dans, een indruk die versterkt wordt door de moderne jazz op de soundtrack. De liefdevolle wijze waarop de andere gevangenen zich over hem ontfermen, illustreert ontroerend het grote belang dat Maldoror aan solidariteit hecht.
