Een luxueuze hotelkamer droomt van paradijselijke vakantiebestemmingen. Een vliegtuig voelt het gewicht van de tijd, schiet in de stress en kaapt zichzelf voor een onbemande vlucht door een existentiële crisis. Ten slotte hallucineert een langzaam stervend datacentrum het internet voordat het definitief uitdooft.
In een mediamieke overdracht van geluid, beeld en tekst weeft filmmaker Michael Bucuzzo een performatieve lezing rondom deze films, samengesteld uit Amerikaanse reclameclips, archiefmateriaal en scènes uit speelfilms. Hij stelt dat een groot deel van onze angsten, dromen en verlangens zijn vormgegeven door de massamedia film en televisie. Zodanig zelfs dat we eigenlijk niet meer anders kunnen leven dan via het filter van deze media.
Maar we dreigen verpletterd te worden door visuele vervuiling en een overdosis auditieve prikkels. Het is niet voor niets dat in Bucuzzo’s films de mens de grote afwezige is. De media hebben genoeg aan zichzelf en gaan louter over media. Mensen zijn niet meer nodig om nieuwe beelden de wereld in te helpen.
Stills
