Arna Mer kwam uit een zionistische familie en trouwde in de jaren vijftig met een Palestijnse Arabier die ze had ontmoet in de communistische partij. Op de Westelijke Jordaanoever opende ze een alternatief schoolsysteem ter vervanging van het officiële onderwijs, dat door de Israëlische bezetting praktisch lam lag. Met haar zoon Juliano, een prominent acteur, startte ze een theatergroep voor kinderen uit het vluchtelingenkamp Jenin, om ze te helpen uiting te geven aan hun dagelijkse frustraties, woede, verbittering en angst.
Juliano leerde de kinderen tussen 1989 en 1996 theatermaken, en in deze film keert hij terug naar de ruines van het vluchtelingenkamp om te zien hoe het hen vergaan is. Yussef heeft in 2001 een zelfmoordaanslag gepleegd, Ashraf is omgekomen in de strijd om Jenin en Alla leidt een verzetsgroep. Juliano probeert de keuzes te begrijpen van de kinderen van wie hij hield.
In 2011 werd Juliano Mer-Khamis vermoord voor het theater dat hij had opgericht in Jenin. Heen en weer gaand in de tijd, vertelt Arna’s Children het verhaal van de theaterkinderen en de rol van kunst als wapen tegen de bezetting.
Stills
