Erik van Lieshout keert terug naar zijn geboortegrond: de voormalige turfgronden van de Deurnese Peel. De internationaal vermaarde kunstenaar verbleef acht maanden in het gebied met ondersteuning van het Noordbrabants Museum. Hij maakte er installaties die reflecteren op de geschiedenis, het heden en de toekomst van het Brabantse land.
Op de arme gronden rond Deurne spelen allerlei zaken die ook in de landelijke politiek hete hangijzers zijn: intensieve veeteelt, stikstof, immigratie, woningnood, stankoverlast, natuurbeheer. Kinderlijk enthousiast banjert Van Lieshout over boerenerven en gaat hij in gesprek met buurtbewoners. Met zijn onbevangen vragen weet hij talloze kwesties en pijnpunten aan te snijden. Wonderlijk genoeg lijkt niemand boos op hem te worden.
Van Lieshout laveert soepel – voortdurend speelse prikjes uitdelend – tussen boeren in het nauw, bezorgde burgers, een enkele grootverdiener. En dan is er ook nog de dierenarts die zich wil gaan toeleggen op het fokken van konijnen om er serums tegen slangenbeten uit te winnen. In het Van Lieshout-universum is alles inspiratie, resulterend in zandtapijten, eierkettingen of een reuzekonijn van hooi.
Stills
