In zijn inventieve debuutfilm combineert Mauricio Freyre gesprekken met archiefexperts van de botanische tuin in Madrid met een imaginaire thuisreis. Het onderwerp: zaden. Of meer specifiek: zaden die werden meegenomen uit toenmalige Spaanse koloniën. Van een deel kan de identiteit niet meer worden vastgesteld, maar als staatseigendom mogen ze niet worden weggegooid. Ze belanden in kamer S.59 in mogelijk authentieke 18de- en 19de-eeuwse kratten met de markering Frutos sin nombres (‘naamloze vruchten’).
In de eerste helft van Estados Generales verkent Freyres 16mm-camera dit archief in strakke kaders, met precies, minimalistisch sounddesign. Via de oceaan belanden we daarna in de Peruaanse Chincha-vallei, als Freyre zich voorstelt hoe enkele zaden vanuit Spanje terugkeren naar hun oorsprong.
Maar dit is geen paradijselijke thuiskomst. Terwijl nachtelijke scènes ogen alsof ze het gezichtspunt van een rondwarend spook verbeelden, ervaren we hoe in Zuid-Amerika het kolonialisme voortleeft in een nog altijd even vernietigend kapitalisme.
Stills
