Juitamai is een dans vol tegenstrijdigheden. Hij geeft de vrouwelijke uitvoerders een stem, maar laat ze niet aan het woord. Hij emancipeert Japanse vrouwen levend in een sterk patriarchale samenleving waar ze vaak ongehoord blijven, maar doet dat door strikte regels op te leggen. Daarnaast is de dans een vorm van beschuldiging richting mannen, maar neemt hij wel een erotische vorm aan die juist de male gaze bevestigt en stimuleert.
In het VR-project Close wordt de dubbelzinnigheid van de ruim tweehonderd jaar oude dans op hedendaagse wijze verder opgevoerd. Als kijker komen we heel dicht bij de dansers, kunnen we hen zelfs regisseren met handbewegingen, maar er blijft altijd afstand bestaan.
Afhankelijk van onze voorkeur horen we twee verhalen van Juitamai-vertolkers, die dezelfde dans heel verschillend invullen met hun hoogstpersoonlijke bekentenissen. In het overrompelende slot is een belangrijke rol weggelegd voor de vrouwenmond, die gesloten behoort te blijven, maar daar nu eens geen boodschap aan heeft.
Stills
