Het kolonialisme heeft veel Centraal- en Zuid-Amerikaanse culturen weggevaagd, maar niet die van de Gunadule, de oorspronkelijke bevolking in het noorden van Panama. Zij verzetten zich in 1925 succesvol tegen de repressie van hun cultuur door de Panamese overheid. Met drie dagen strijd dwongen zij autonomie af en redden zo hun levenswijze.
De glorieuze gebeurtenis wordt jaarlijks herdacht als de Dule Revolutie. Dat gebeurt met een re-enactment van de strijd, met honderden deelnemers, waaronder vele kinderen. Het door Duiren Wagua, lid van de Gunadule, gemaakte Bila Burba toont het naspelen van de succesvolle revolutie. Ook blikt hij met nazaten van revolutionairen terug op aanleiding en het verloop van de opstand.
Overtuigend toont de film de kracht van dit gemeenschapstheater voor het in stand houden van hun unieke collectieve identiteit, waarin de nadruk ligt op samenwerking. Het levend houden van het verleden is cruciaal, omdat met de verkoop van delen van hun grondgebied door de Panamese overheid de autonomie van de Gunadule opnieuw onder druk staat.
Stills
