In een Armeens verzorgingshuis wil een theaterregisseur met een cast van bewoners Shakespeare’s Sins opvoeren. In dat toneelstuk roepen de personages uit Shakespeare’s drama’s hem ter verantwoording voor hun tragische lot – een verhaal dat tijdens de repetities leidt tot gesprekken over liefde, leven en verlies.
Van casting tot première worden de bewoners gevolgd. Terwijl de groep naar elkaar toegroeit, zien we de tragedies op het toneel weerspiegeld in hun levens, waarin liefde, verraad, rouw en ballingschap ook allemaal voorbijkomen. Een bewoner vindt en verliest haar Romeo, een ander wordt de deur gewezen door haar bloedeigen zoon, en weer een ander – die na een wapenstilstand was teruggekeerd naar haar huis in Artsakh (Nagorno-Karabach) – komt terug nadat de gehele Armeense populatie van de regio door Azerbeidzjan is verdreven.
Van een luchtige kijk op ouder worden verandert de film in een diepere verkenning van de eenzaamheid en het verlies waar dat vaak mee gepaard gaat. Met een bijzondere bijrol voor het vervallen verzorgingshuis uit de Sovjet-tijd, waar afbladderende verf, rondscharrelende katten en een moderne zorgrobot naast elkaar bestaan.
Stills
