Mailin vertelt haar dochter een sprookje, over een meisje geboren uit ware liefde en een beest dat haar kindertijd verslond. Omdat ze haar dochter de kindertijd gunt die ze zelf nooit heeft gehad, moet Mailin haar eigen pijn en angst onder ogen zien.
Acht jaar werkte de Argentijnse Mailin met filmmaker María Silvia Esteve aan deze film, terwijl ze gerechtigheid zoekt nadat ze als kind jarenlang seksueel is misbruikt. De dader was een huisvriend, een priester die nog veel meer slachtoffers heeft gemaakt. Een schat aan archiefbeelden, familiefilmpjes en audio-opnamen van rechtszittingen illustreren Mailins verhaal en dat van vrienden en familie. Zo ontstaat een beeld van de langdurige effecten van het misbruik, dat krachtig wordt opgeroepen in spookachtige beelden bij het fantasieverhaal dat door de film heen loopt.
Om te begrijpen – of zelfs maar te herinneren — wat haar als kind is overkomen, heeft Mailin een lange weg afgelegd. Haar moed en inspanning om het verleden te overwinnen steken scherp af tegen de verstikkende reflex van de kerk om de zaak stil te houden. Mailins sterke, eerlijke en kwetsbare getuigenis maakt invoelbaar hoe belangrijk erkenning en vergelding zijn.
Stills
