Met speleologen Pam en Tim Fogg dalen we af in een grot. Terwijl de duisternis je als een fluwelen deken omgeeft, vertellen zij over bijzondere gesteenten, de gevaren van hun vak en de kick van totale afzondering.

Juitamai vertolkt zonder tekst de ongehoorde verhalen van Japanse vrouwen. De dans is zowel bevrijdend als gereguleerd, tegelijk aanklacht en verleidingsspel. Deze VR-ervaring drijft die tegenstrijdigheden tot het uiterste. En daar voorbij.

Bepaalde traditionale dansen in Peru worden alleen uitgevoerd door mannen. In een 360 VR-performance verbindt de als vrouw geboren, non-binaire trans persoon Claudix Vanesix deze dans met geboortegrond, religie en kritiek op het patriarchaat.

Vrouwen in Chileense gevangenissen hebben maar beperkt contact met hun naasten. Deze VR-ervaring toont hoe een handvol vrouwen achter tralies virtueel heel even naast hun kinderen kan staan.

De Zuid-Afrikaanse multidisciplinaire kunstenaar Natalie Paneng nodigt je in deze VR uit in de drie werelden waaruit haar artistieke praktijk bestaat: een virtuele galerie, haar atelier, en de speelse droomwereld die het werk voedt.

Deelnemers aan deze immersieve dansperformance worden meegezogen in de levenscyclus van de mens als sociaal wezen. Een oerritueel met niet meer dan wat rook, muziek en ritmisch ademen.

In deze zintuigelijke installatie formuleert Mariana Luiza een kritiek op Brazilië’s ideologie van branqueamento (‘verwitting’) in de negentiende en twintigste eeuw, en levert een poëtisch, antikoloniaal antwoord op het schilderij A redenção de Cam.

In deze interactieve lezingen simuleert Nirit Peled de werking van algoritmen voor misdaadpreventie en hun effecten op de levens van mensen. Via verbeelding en grondig onderzoek roept ze de vraag op: kan iemand in data worden vastgelegd?

“Hoe groot is de tijd?” Deze virtualrealitydocumentaire plaatst rond de steengroeves op het Canadese eiland Texada twee dimensies van tijd tegenover elkaar: de menselijke en de geologische.

Stap in het lichaam van een jonge Taiwanees en dool door de rood verlichte gangen van een surrealistische gay sauna, vol naakte mannen met identieke gezichten. Ruim opgezette, geanimeerde VR als een erotisch doolhof.

In dit mixed reality-werk ervaar je via een VR-bril hoe het is wanneer de directe werkelijkheid opeens nieuw en anders lijkt. Wat doet zo’n gevoel van desoriëntatie en vervreemding met je beeld van de wereld, van het stoffelijke, van jezelf?

Wat gebeurt er als je een AI-model voedt met de baanbrekende documentaire Koyaanisqatsi uit 1982? Deze interactieve installatie, gevormd door het verleden én de acties van bezoekers, is een reflectie op de gevolgen van AI op de nabije toekomst.

Een soundtrack, suggestieve beelden, een conversatie en een hoop inconsistentie: deze installatie roept een soort van technologische afasie op, die je brein stimuleert emotionele waarde toe te schrijven aan een AI die in tongen spreekt.