Om het ware gezicht te laten zien van de dictatuur van Salazar, die Portugal 48 jaar lang in haar greep hield, heeft Susana de Sousa Dias genoeg aan foto’s van politieke gevangenen van toen. Met op de geluidsband hoe deze vrouwen en mannen nu aan die tijd terugdenken. De bevrijding kwam met de Anjerrevolutie van 1974. “Het leven werd weer normaal”, merkt iemand op. “Maar de akelige herinneringen aan wat je hebt meegemaakt, raak je nooit meer kwijt.”
Herinneringen aan arrestaties en jarenlange gevangenschap, aan geweld, marteling en vernedering. Aan walging, woede en aan het enige verzet dat mogelijk was: zwijgen en zelf beschikken over de blik richting de fotocamera van de toenmalige geheime politie. Slechts één keer is er een lach te zien – daar kijkt de betrokkene nu met gemengde gevoelens op terug.
De Sousa Dias kiest een sobere vorm die het vertelde helder en indringend maakt. Zo rijst uit die portretten en persoonlijke terugblikken een beeld op van de manier waarop onder Salazar een regime van angst werd gevestigd. Een veelvuldig bekroonde, minimalistische documentaire met maximale zeggingskracht.
Stills
