De aandacht gaat doorgaans uit naar nazi-Duitsland, fascistisch Spanje en het Italië van Mussolini, maar met een heerschappij van ruim vier decennia geldt het regime van António de Oliveira Salazar als de langstdurende dictatuur in twintigste-eeuws Europa. Anders dan zijn collega-alleenheersers wist de Portugese minister-president de schijn van normaliteit hoog te houden, in ieder geval voor de buitenwacht. Portugal werd onder hem gewoon lid van de Verenigde Naties en behoorde zelfs tot de oprichters van de NAVO.
Op basis van nieuwsreportages, propagandafilms en beelden uit gevangenisarchieven schetst Susana de Sousa Dias een beeld van deze bijna vergeten en amper verwerkte periode in de Portugese geschiedenis. Processies die het verbond tussen kerk en leger onderstreepten, vlagvertoon en kinderen in uniform worden afgewisseld met een minzaam van het balkon zwaaiende Salazar en politiefoto’s van politieke gevangenen.
Na een relatief harmonieus begin volgen rellen in Lissabon en bloedige koloniale oorlogen. Een geschiedenis in vogelvlucht die zich afspeelt in slow motion, alsof het allemaal een slechte droom was.
Stills
