De Canadese journalist Sébastien Desrosiers weet over het Rwandese deel van zijn afkomst vrijwel niets. Als hij op 28-jarige leeftijd voor het eerst zijn vader ontmoet, is dat aanleiding om zich op zijn onontdekte wortels te storten.
In 2019 reist hij af naar Rwanda, met het voornemen om zich onder te dompelen in de lokale cultuur. Maar al snel komt hij tot de conclusie dat hij door iedereen wordt gezien als muzungu – een westerling. Verdieping komt er wanneer hij zijn Afrikaanse familieleden ontmoet. Want precies 25 jaar na de genocide op de Tutsi’s zit Desrosiers nog altijd vol vragen over wat er precies met zijn ooms en tantes is gebeurd.
Het rouwen is nooit voorbijgegaan, leert de filmmaker via een van de weinige overlevenden uit zijn familie. De open wonden van zijn oom en vader worden ook de wonden van Desrosiers zelf. Tegen de achtergrond van een diep familieverdriet schept Ndagukunda déjà (ik hou al van je) zo een intiem en oprecht beeld van zelfontdekking.
