In de jaren tachtig van de vorige eeuw ontwikkelde het Amerikaanse leger Da Vinci: een op afstand door artsen te besturen operatierobot die in gevaarlijke omstandigheden gewonde soldaten kon helpen. Het apparaat wordt tegenwoordig in veel ziekenhuizen gebruikt, zoals bijvoorbeeld voor hartoperaties of complexe kankeringrepen.
Het contrast tussen het medische en militaire aspect en de dunne grens tussen een leven redden of een leven nemen inspireerde Danielle Kaganov tot deze filosofische sciencefictionfilm over een Da Vinci-robot in een medisch opleidingsinstituut die zelfbewustzijn ontwikkelt. Het apparaat begint door de zalen en gangen te dwalen, terwijl beelden (of zijn het herinneringen?) terugkomen van daadwerkelijke precisie-operaties en oorlogssituaties. De digitale wereld en de werkelijkheid lopen steeds meer in elkaar over, tot een vervreemdende, verwarrende, posthumane staat van zijn.
Stills
