Justine is in haar kamer. In haar bed. Haar wekker gaat af en het duurt lang voordat ze hem uitzet. Ze gaat weer slapen. My Sister’s Room speelt zich af binnen de vier muren van Justine’s slaapkamer, die de camera haast nooit verlaat. Net zomin als zij.
De ruimte voelt soms benauwend en op andere momenten bekend en vertrouwd. Dit is waar Justine scrollt, lacht met haar vrienden, spijbelt, datinggedrag bespreekt en huilt als ze eerlijk over haar gemoedstoestand spreekt. Subtiele veranderingen, zoals wanneer ze zich aankleedt of haar slaapkamerraam lapt, wijzen erop dat ze misschien een betere dag heeft.
Dit intieme en sobere portret is gemaakt door Justine’s zus. Door hun band kunnen we haar in zo’n kwetsbare periode observeren zonder dat het voyeuristisch aanvoelt. We zien haar door een geduldige en liefdevolle lens, waarmee stukjes van haar innerlijke wereld worden onthuld. De regisseur vertrouwt vaardig op subtiliteiten en lijkt nooit de druk te voelen om de onzekerheden of emoties van haar zus uit te vergroten. Een rauwe en authentieke film die urgente thema’s als depressie, angsten en seksuele grenzen aansnijdt.
Stills
