Door beelden van televisie, nieuwssites, sociale media en kranten kunnen we dagelijks ooggetuige zijn van talrijke gewelddadige conflicten over de hele wereld. Van de eerste bewegende oorlogsbeelden, gefilmd tijdens de Italiaanse invasie in Libië in 1911, tot de korte shots die iedere burger in een oorlogsgebied nu met een telefoon kan maken: oorlog, film en fotografie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden geraakt.
Geen beeld is toevallig, zo blijkt. Of een militair nu een heroïsch portret schiet van een generaal of dat opstandelingen excessief geweld in beeld brengen van de heersende macht, men filmt met een reden. Ter herinnering of als bewijsvoering. Maar onbewust wordt ook een wereldbeeld en tijdgeest vastgelegd: wie zijn daders, wie slachtoffers? Wie vindt dit conflict geoorloofd en waarom?
Op spannende, dromerige wijze werpt deze film een blik op de innige band die oorlog en cinema in niet veel meer dan een eeuw hebben ontwikkeld. Een belangrijke filmische beschouwing die een bijdrage levert aan de (her)evaluatie van recente en vroegere oorlogen.
Stills
