Voor de inwoners van Sitabaomba in Madagaskar is Frans niet de taal van de liefde, maar de taal van de kolonisator. Ze spreken Frans als ze hun zeboes op de akker naar links of rechts dirigeren, en Malagasi wanneer ze verhalen vertellen. Camerabeelden worden versneden met animatie, poppenspel en kabary – de Malagassische retorica – in deze film, die Ly en zijn dorpsgenoten volgt in hun strijd om hun land te beschermen tegen schendingen van de staat, legergeneraals en multinationale ondernemingen.
“We zullen als de bananenboom zijn, die zoete vruchten geeft aan het einde van zijn leven. We zullen als de bijen zijn, die honing achterlaten wanneer ze sterven”, oreert Ly ten overstaan van zijn publiek. Op de achtergrond zien we hoe een tractor slabedden platwalst, hoe families ontheemd raken door de aanleg van een weg en hoe rijstvelden moeten plaatsmaken voor luxegebouwen.
De dorpelingen hopen de grond die ze al ongeveer vijftig jaar cultiveren rechtmatig te verkrijgen, maar onder dubieuze wetgeving werden in 2016 en 2018 al hele stukken land van hen afgenomen. Ze organiseren zich en tekenen protest aan, maar vergeten intussen niet ook te zingen, te dansen en – samen met de kinderen – hun eigen verhalen te creëren.
