Regisseur Helke Sander ruimt op. Al struinend door haar huis en archief kijkt ze terug op haar leven en werk. Haar verblijf in Finland tijdens haar huwelijk met de Finse schrijver Markku Lahtela opende haar ogen voor gelijkere man-vrouwverhoudingen. Terug in Berlijn begon ze de Nieuwe Duitse Vrouwenbeweging en ging ze films maken. De geselecteerde beeldfragmenten geven een interessante kijkje in de naoorlogse samenleving in Duitsland, en haar positie daarin als vrouw, moeder, kunstenaar en activist.
Sander werd een belangrijke stem van haar generatie. Ze sneed als filmmaker onderwerpen aan waar de gevestigde orde niet aan wilde, zoals in de documentaires Liberators Take Liberties, over de verkrachting van Duitse vrouwen door de Sovjet-troepen aan het eind van de Tweede Wereldoorlog, en The Germans and Their Men, waarin Duitse mannen worden aangesproken op hun verantwoordelijkheid. Of de zeer persoonlijke fictiefilm Redupers, waarin ze zichzelf speelt als alleenstaande moeder.
Louter gereduceerd worden tot feminist wil deze fascinerende persoonlijkheid echter niet. “Als burger ben ik feminist, als kunstenaar doe ik mee aan elke onzin.”