Het is oktober 1988 en een basisschoolklas in de Japanse stad Ina bespreekt de komst van een kalfje. Het zorgen voor het dier past in het geïntegreerd leren waar de school om bekendstaat: in plaats van droge lesstof uit boeken in het hoofd te stampen, leren de kinderen via de praktijk. Ze berekenen hoeveel het kost om kalf Laura een jaar lang te voeren. Ze bouwen een stal, trekken de natuur in om de juiste bladeren te vinden voor de vloer (wel die van de eik en zelkova, niet die van de ginkgo), dragen de verantwoordelijkheid voor het verzorgen van Laura.
Met deze documentaire zette Kore-eda Hirokazu, inmiddels uitgegroeid tot een van grootste hedendaagse Japanse regisseurs, zijn eerste stappen in de filmwereld. Speels en nieuwsgierig volgt hij de kinderen en portretteert ondertussen een onderwijssysteem waarin het leren midden in de wereld staat. Aan het einde van de film moet worden besloten over Laura’s terugkeer naar de ranch. Met betraande ogen en trillende stemmen zetten de kinderen argumenten voor en tegen uiteen, in een prachtige reflectie van de lessen die Laura hen leerde.
Stills
