Wanneer Déni Pitsaev een stukje land erft in Georgië, vlakbij de grens met de Russische republiek Tsjetsjenië, hoopt zijn moeder dat hij daar een huis gaat bouwen. In dit gebied wonen veel Tsjetsjenen, waaronder familieleden van zijn moeder, die ooit net als zij vluchtten voor de oorlog.
Maar Déni, opgegroeid in Frankrijk, twijfelt over dit toekomstperspectief. Hij reist naar Georgië om de plek met eigen ogen te zien. Meteen wordt hij opgenomen in de gemeenschap. Zijn vader, met wie hij nauwelijks contact heeft, komt ook op bezoek, net als zijn moeder, zus en broers. De vraag die op ieders lippen ligt: wanneer gaat Déni eindelijk trouwen?
Het wordt een zoektocht naar zichzelf, zijn familie en zijn wortels, prachtig vormgegeven en subtiel verteld, waarbij de stiltes in gesprekken soms meer vertellen dan wat gezegd wordt. Ondertussen stipt Pitsaev thema’s aan als genderrollen, individuele vrijheid, oorlogstrauma en je thuis voelen. Een intelligent en persoonlijk verslag dat op het filmfestival van Cannes de prijs voor beste documentaire won.
Stills
