“Als je schrijft, denk dan niet te veel na. Bevrijd je geest en verbeelding.” Aldus een lerares op een plattelandsschool in de Chinese provincie Hunan. Haar woorden vallen op vruchtbare bodem bij Youbin Gong. Always volgt de jongen, vanaf zijn negende, zes jaar lang. Youbin leeft met zijn vader bij zijn opa en oma, die als keuterboeren een moeizaam bestaan leiden. Zijn moeder heeft hij nooit gezien, want die vertrok kort na zijn geboorte.
Filmmaker Deming Chen, zelf in Hunan opgegroeid, laat de kloof tussen volwassenen en kinderen zien. Youbin droomt van een ander leven dan het karige plattelandsbestaan en verwoordt dat in verbeeldingsrijke poëzie. Met een filmratio van 4:3 en zwart-witopnamen wordt Youbins coming-of-age opgeroepen in de stijl van het realisme. Als hij zijn dromen en kindertijd loslaat, verandert de film in kleur en het formaat in widescreen. Met lange, meditatieve takes toont Chen de fabelachtig mooie natuur waarin Youbin opgroeit.
Uiteraard ontbreken gedichtjes van hem en zijn klasgenoten niet in de melancholieke film: “Het onkruid neemt afscheid van de rivier/De bomen van de wind/Als ik vertrek/Is er niemand om gedag tegen te zeggen.”
Stills
