Tijdens opnamen voor een documentaire over het Guaraní, een van de officiële talen van Paraguay, spreekt filmmaker Clarisa Navas mensen aan op een drukke voetgangersbrug over de grensrivier tussen Paraguay en Argentinië. In dit niemandsland vinden allerlei schimmige dealtjes plaats en gaat illegale smokkelwaar over en weer. Regelmatig wordt het gebied geteisterd door extreme hitte en overstromingen.
Te midden van al die chaos is daar opeens Ángel, of Ángel Omar Stegmayer Caballero zoals hij trots verklaart; een negenjarige, vroegwijze spraakwaterval. De filmmakers zijn onder de indruk van deze jongen en keren terug op zijn eerstkomende verjaardag. Vanaf dat moment blijven ze hem volgen. Voor Ángel voelt de camera al snel als een vertrouwde metgezel en getuige.
Wat volgt is een fragmentarisch, ongepolijst verslag van een jongen die opgroeit in een al even ongepolijste en achtergestelde omgeving. Met vallen en opstaan vindt Ángel zijn weg, terwijl familieleden overlijden en er nieuwe familieleden bijkomen. Op dat hobbelige pad naar volwassenheid is er één constante in Ángels leven: de filmmakers.
Stills
